خـــــدایا همـــه ما را به مـقام شهادت برســـــان...

ما را فدایـــی امام خامنـــــه ای قرار بــــده...

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک بارانبر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم

اِنـصـــآفــــ نـيـستــــــ

کــه دُنـيــآ آنـقـَـدر کـوچَـکـــــ بـآشـَــد

کــه آدَم هــآي تـکـرآري رآ روزي صـَـد بــآر بــِبـيـنــي

و آنـقـَـدر بـُزرگــــــ بــآشَــد

کــه نـتــوآنـي آن کـسـي رآ کـه دلـتـــــ مـيـخواهــَـد،

حـَـتــي يـکــــ بــآر بـبــيـنــــي...!

جان خود در ره "اولاد علی" می بازیم

همچو "مالک" به "عدوان علی" می تازیم

ای که گویی که خلایق ز "ولی" خسته شدند

کوری چشم تو بر "سید علی" می نازیم

ای نفس ها به فدای دانه دانه مرواریدهایی که از چشمانت جاریست....

گریه برای چه میکنی مولا؟!

این هم سر من و فرمان شما.....

بسم ا....

^{دل بسته ی پرچم حسینم} 

^{مدیـون محرم حسینم}

^{از وقتی که هیئتی شدم من}

^{آدم شدم... آدم حسینم !} 

شنیدم یکی میگفت

توحال زمین خرده ها رو خوب می فهمی

=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+

فدائی نوشت :

اقاجان محرم روبه شماتسلیت میگم

عـــرق کهنه ی شــیـراز مـرا مـسـت نــکــرد
چـای روضــه اربــابــــ زمــیــن گـــیــرم کــــرد

سماوری که به بزم حسین می جوشد
بخار رحمت آن جُرم خلق می پوشد
حدیث باده و تسنیم و سلسبیل کم گوی
بگو حکایت مستی که چای می نوشد

این چـای روضـــه ها که مرا زیرو رو کند
عطـــــــرش ز دور کار هــزاران سبو کند

هميشه مزّه ي چايي روضه ها خوب است...

چای روضه زخم قلب مرا خوب کرد....